Programma
We gaan van start met acteur Jeroen Perceval die een selectie van Luceberts en Gezelles gedichten brengt. Benieuwd of de rapper in hem mag meespelen.
Daarna delen twee hedendaagse dichters hun recente leeservaringen met ons: Ruth Lasters (her)las Gezelle en doet verslag, Sofie Verdoodt doet hetzelfde maar helemaal anders met Lucebert.
Muzikaal verpozen doen we met de gitaararabesken van Myrddin, een telg van de familie De Cauter die tot in Andalusië, bakermat van de flamenco, indruk maakt.
Vervolgens gaan Piet Gerbrandy en Patrick Lateur, classici, dichters, vertalers en vrienden, onder leiding van hoogleraar Dirk de Geest, met elkaar in gesprek over hun passie voor respectievelijk Lucebert en Gezelle.
Afsluiten doen we met ‘Koen zingt Gezelle’. Dertig jaar geleden bracht Koen De Cauter zijn eerste album met liederen op teksten van Gezelle uit, toen samen met Dick Van Der Harst (’t is Stille, 1991). Acht jaar later verscheen het tweede deel (Terug, 1999). En nu is deel drie uit, in samenwerking met zijn jongste zoon en gitaarvirtuoos Myrddin. In Beauvoorde spelen ze in een uitgebreide bezetting met Stijn Kuppens op cello, Dajo De Cauter op contrabas, Bart Indevuyst op hoorn en winnaar van de Koningin Elisabethwedstrijd 1976, Mikhail Bezverkhny, op viool.
Tot slot heffen we in de kasteeltuin het glas op alweer een mooie editie van KANTeLing.
Praktisch
Kasteel Beauvoorde. Wulveringemstraat 10 - 8630 Wulveringem (Veurne)
Woensdag 3 juli 2024. Deuren: 13u30. Programma van 14u tot 16u. Slotfeest tot 18u.
Tickets in voorverkoop kosten €9 of €7 (voor leden van de VLAST en Herita, voor werkzoekenden, studenten, gepensioneerden, -26 en +65). Tickets aan de kassa kosten altijd €10.
Tickets kan je hier bestellen.
Met de steun van 
Over de sprekers en de artiesten
Jeroen Perceval (Antwerpen, 1978) studeerde af aan het Herman Teirlinck Instituut in 2001. Hij acteerde in binnen- en buitenlandse filmproducties zoals Dagen Zonder Lief (2007), Die Andere Heimat (2013) en aan de zijde van Charlotte Gainsbourg in Son Epouse (2014). Het grote publiek kent hem van de Oscargenomineerde film Rundskop (2011), waarvoor hij in 2011 een Ensor voor de beste mannelijke bijrol ontving, en Borgman (2013). Op TV was hij te zien in o.m. Wat Als (2016), Tabula Rasa (2017), De Dag (2018), Over Water (2020) en De bende van Jan De Lichte (2021). In 2014 schreef en regisseerde hij de kortfilm August. Deze kortfilm won in 2015 de Nationale Grand Prix op het Brussels Short Film Festival. Jeroen Perceval is ook actief als theateracteur en theaterschrijver. Twee van zijn theaterwerken werden verfilmd: Liebling en D’Ardennen. In 2021 kwam zijn door pers en publiek goed onthaalde langspeelfilmdebuut Dealer uit, een film die hij zowel schreef als regisseerde. De film leverde hem verschillende nominaties op in binnen- en buitenland, waaronder 14 Ensornominaties, een record in de geschiedenis van de Ensors. Naast dit alles is Jeroen ook actief als muzikant onder de artiestennaam kRaMer
.jpeg)
Ruth Lasters (Antwerpen, 1979) debuteerde met de roman Poolijs, waarvoor ze de Vlaamse Debuutprijs 2007 kreeg. Daarna volgden de romans Feestelijk Zweet (2011) en Vlaggenbrief (2014). In 2019 verscheen haar vierde roman VIN, een boek over een jonge leerkracht die zich staande probeert te houden in een beroepsschool. Haar poëziedebuut Vouwplannen werd bekroond met de Debuutprijs Het Liegend Konijn 2009. In 2015 verscheen haar tweede dichtbundel Lichtmeters, waarvoor ze de Herman De Coninckprijs in ontvangst mocht nemen. De bundel werd ook genomineerd voor de VSB-poëzieprijs. Lichtmeters werd ondertussen vertaald in het Duits (vertaler: Stefan Wieczorek) en het Spaans (vertaler: Micaela van Muylem). In februari 2023 verscheen haar derde poëziebundel Tijgerbrood.
Van februari tot eind augustus 2022 was ze een van de vijf Antwerpse stadsdichters. Vlak voor 1 september 2022 trok ze zich terug uit die functie omdat het bestuur het kritische onderwijsgedicht Losgeld weigerde te erkennen als stadsgedicht. Ze zag dit als een onaanvaardbare weigering om te luisteren naar de stem van de beroepsleerlingen met wie ze het gedicht samen had geschreven.
Als auteur en leerkracht strijdt ze tegen alle vormen van elitarisme binnen ons huidige onderwijssysteem. Schrijven is voor haar de verrukkelijkste variant van piekeren.
Sofie Verdoodt (Gent, 1983) debuteerde in 2014 met Doodwater (Poëziecentrum). In 2023 verscheen haar tweede bundel Anker Kruis Hart die de shortlist van de Grote Poëzieprijs haalde.
Haar werk werd opgenomen in bloemlezingen zoals Nieuw Groot Verzenboek (Lannoo), De 44 beste gedichten voor de Herman de Coninckprijs 2024, en De Volksverheffing (Atlas). Ze publiceerde gedichten in tijdschriften als nY, Poëziekrant en DW B. Ze werkte ook samen met bands als Amenra en BARST voor muziekprojecten met spoken word. Als doctor in de kunstwetenschappen doceert ze onder andere kunstgeschiedenis en geschiedenis van experimentele film aan Sint Lucas Antwerpen. Ze schrijft essays over film en kunst en werkte jarenlang als filmprogrammator.
Piet Gerbrandy (Den Haag, 1958) is dichter en classicus. Hij publiceert over literatuur uit Oudheid en Middeleeuwen en over hedendaagse poëzie, en vertaalt uit het Grieks en het Latijn. Zijn laatste dichtbundel, Niets dan dit. Een lijflied voor de ziel (2023) werd bekroond met de Ida Gerhardt-prijs. Eerder ontving hij onder meer de Herman Gorterprijs voor De zwijgende man is niet bitter (2002), de Homerusprijs voor Boëthius.Troost in filosofie (2020), de J. Greshoff-prijs voor Grondwater (2021) en de Frans Kellendonk-prijs voor zijn gehele oeuvre (2005). Piet Gerbrandy maakt deel uit van de redactie van De Gids en Poëziekrant.’
Patrick Lateur (Beveren-Leie, 1949) is classicus, vertaler en dichter. Hij studeerde klassieke filologie aan de Katholieke Universiteit Leuven en doceerde later Latijn en Grieks aan het Sint-Vincentius Instituut in Gijzegem. Hij is erelid van de Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal en Letteren. Patrick Lateur staat bekend om zijn vertalingen van klassieke werken, recent nog van de zeven tragedieën van Aischylos. Zijn vertalingen zijn vaak geprezen om hun toegankelijkheid en poëtische kwaliteit. In 2013 ontving hij voor zijn Ilias-vertaling de Prijs van de Vlaamse Gemeenschap voor Letteren (vertalingen). Voor zijn Odyssee-vertaling ontving hij in 2017 de Homerusprijs van het Nederlands Klassiek Verbond. De soepele, spreektalige vertaling in vijfvoetige jamben van Homeros' oer-klassieker werd als 'Odysseus. Een zwerver komt thuis' de basis van een memorabele theatermarathon, waarbij de 24 zangen, een na een, door 24 verschillende stemmen werden verteld en gespeeld. Naast zijn vertaalwerk heeft Patrick Lateur ook verschillende dichtbundels gepubliceerd en heeft hij bijgedragen aan literaire tijdschriften.
Dirk De 
Geest (Oostende, 1957) is als gewoon hoogleraar verbonden aan de Onderzoekseenheid Literatuurwetenschap en Culturele Studies van de KU Leuven. Hij doceert er moderne Nederlandse letterkunde en Algemene Literatuurwetenschap (verhaaltheorie, literaire institutionalisering, poëzietheorie). Hij is momenteel coördinator van de Onderzoekgroep Nederlandse literatuur.
Het onderzoek van Dirk De Geest spitst zich enerzijds toe op theoretisch-wetenschappelijke vragen, anderzijds op aspecten van de moderne Nederlandse literatuur. Theoretisch heeft hij gepubliceerd over de manier waarop literatuur bestudeerd kan worden in een systemisch-functionalistisch perspectief, niet gericht op de vraag wat literatuur zou moeten ‘zijn’ maar op de vraag hoe literatuur in specifieke discursieve en institutionele constellaties tot stand wordt gebracht en functioneert. Ook problemen rond canonisering, genretheorie, discours en poëtica komen daarbij vaak aan bod. Andere onderzoekslijnen hebben betrekking op aspecten van de Nederlandse literatuur, met onder meer publicaties over de Vlaamse Poëziedagen, literatuur tijdens de Tweede Wereldoorlog en poëzie in Vlaanderen en Nederland. Momenteel werkt hij aan een omvattende geschiedenis van de naoorlogse poëzie in Vlaanderen. Hij publiceert recensies over poëzie en geeft lezingen over literatuur voor jong en oud. Hij leest, bestudeert en verzamelt allerlei over Nederlandse literatuur. Sinds 2019 is Dirk lid van de KANTL.
Myrddin (Gent, 1992) is de jongste zoon van Koen De Cauter en broer van Waso, Vigdis en Dajo, allen muzikanten. Al vroeg omringd door diverse muziekgenres, kreeg hij een uitgebreide muzikale opleiding. Hij begon met klarinetlessen en ontdekte op zijn veertiende de rijkdom van de flamencogitaar. Myrddin studeerde bij gerenommeerde flamencogitaristen zoals Manolo Sanlúcar, Gerardo Núñez en Rafael Riqueni, wat zijn spel en compositorische stijl diepgaand beïnvloedde. Zijn techniek en stijl vormen een unieke fusie van traditionele flamenco-elementen met invloeden uit onder andere jazz, folk en klassiek, wat hem onderscheidt in de hedendaagse flamenco-scene. Hij heeft verschillende albums uitgebracht die zijn vaardigheid en innovatieve benadering demonstreren, waaronder het driedelige album Monstruos Y Duendes uit 2020. Het meest recente hoofdstuk van het muzikale familieverhaal schrijft Myrddin samen met zijn dochter, celliste Imre. In 2023 brachten ze samen het album Zwaluwe uit en delen ze regelmatig het podium.
Wie het over zijn muzikaliteit heeft, schuwt zelden grote woorden. Bozar schreef het zo: 'Myrddin De Cauter is een fenomeen in de hedendaagse muziekwereld. ... Hij weet hij als geen ander zowel technische virtuositeit als een diep lyrisch beleven tot een geheel te smeden. Myrddin is het bewijs dat grote flamencovirtuozen niet noodzakelijk uit Spanje hoeven te komen'. Koen De Meester noemde hem in De Morgen een 'Vlaamse vernieuwer van de flamenco'. Daar hoeven wij niets aan toe te voegen.
Koen De Cauter (Roeselare, 1949) voorstellen is geen gemakkelijke opdracht, te veel om op te noemen. Hijzelf zegt het zo:
West-Vlaming van geboorte. Moeder had een zuivere stem, vader was kunstschilder, violist en filosoof, een puur artiest. Altijd zot geweest van muziek. Mijn eerste grote liefde was Beethoven, mijn eeuwige liefde Bach. Daarna goeie populaire muziek, zigeunermuziek, flamenco en jazz. Voornamelijk autodidact op gitaar en sopraan saxofoon, later meer en meer zang. Jaren met de Piotto's, de familie Adel en in '75 het fameuze Waso Quartet. Ontelbare projecten: Brassens, Gezelle, les P'tits Belges, Romani, familie De Cauter, etc. Tournees in gans West Europa, Polen, Hongarije, Slovenië, Congo, Burundi, Nieuw Zeeland, Fiji Eilanden, New Orleans, North Sea Jazz festival, Samois sur Seine, Dranouter, enz. Samenwerkingen met Wannes Van de Velde, Sammy Rimington, Sing Miller, Sam Lee, Topsy Chapman, Juanita Brooks, David Paquette, Piet Chielens, Mikhail Bezverkhny, Johan Verminnen, Patrick Saussois, Jopie Jonkers, Daniel Colin, Jean Corti, Tcha Limberger, Fapy Lafertin, etc.
Vol muzikale plannen tot ik er bij neerval.
(bron: http://www.decauterfam.be/nl/index.htm)
Deel deze pagina