P.J.M. (Piet) Aalberse was een sociaal-katholiek Nederlands politicus. Hij was jurist van opleiding en was advocaat en wethouder in Leiden. In 1903 werd hij Kamerlid, en in 1918 werd hij de eerste Nederlandse minister van arbeid. Hij zou deze functie bekleden tot in 1925. Als minister had hij een belangrijk aandeel in het tot stand komen van de sociale wetgeving. Hij besloot zijn loopbaan in 1936 als Kamervoorzitter, in 1937 werd hij benoemd als lid van de Raad van State. Hij speelde een belangrijke rol bij de katholieke vakbeweging in het algemeen de katholieke sociale organisaties.
In 1916 werd Aalberse hoogleraar aan de Technische Hogeschool te Delft waar hij handelsrecht, economie en arbeidsrecht doceerde. Hij publiceerde vooral over politieke en sociale thema’s.
Aalberse, Piet
Aalberse, Petrus Josephus Mattheus
