De psyche in de spiegelkamer. Psychomachie in de hedendaagse roman.

De term psychomachie komt in letterkundige lexica zelden voor, zeker niet om de moderne vorm van dat begrip aan te duiden. Het feitelijke gebrek aan belangstelling voor de psychomachische verhaalstructuur in het verhaal is speciaal voor de Nederlandstalige literatuur bijzonder betreurenswaardig. Vervaging van de grens tussen (verhaal)object en subject (de ziel van het personage) treffen wij enerzijds aan in het werk van zo verschillende auteurs als Hermans en Mulisch, anderzijds in dit van Daisne en Lampo. Veel van precies hun belangrijkste werken hebben een hoofdfiguur die rondloopt door een verhaalwereld die eruitziet alsof hij door de eigen psyche van die hoofdfiguur leven krijgt ingeblazen. De ruime maar niet oneindig uitbreidbare procédés die daarbij aangewend kunnen worden, beschrijft Dupuis eerst in zes uitvoerige case-studies, gewijd aan telkens één roman van Van Oudshoorn, Bordewijk, Vestdijk, Daisne, Lampo en Mulisch. In een indrukwekkende synthese worden de verschijningsvormen met elkaar geconfronteerd en in een veel ruimere context geplaatst. Een belangrijk deel van de literatuur uit Vlaanderen en Nederland krijgt op deze manier een intrigerende herinterpretatie van deze van origine Franstalige Brusselse neerlandicus.

Vul onderstaand formulier in zodat wij de publicatie van uw keuze kunnen opsturen. Wij houden u op de hoogte van de verzending.