Gebrandmerkte oude meervouden in taal en tekst

De meervoudsvorming is in het Nederlands een onstabiel proces, waarbij heel verschillende tendensen een rol gespeeld hebben en nog steeds spelen. Een heel speciale rol is daarbij weggelegd voor de mv.-uitgang <s>, die van in het vroege Middelnederlands in de taal aanwezig was, maar daarbij verschillende beperkingen kende. Die waren zowel van geografische als van sociaal-culturele aard. <s>-meervouden zijn van oudsher thuis in de westelijke (Noordzeegermaanse) dialecten, en daarbij meer in het uiterst zuidelijke West-Vlaams dan in alle andere. Bovendien lijkt er in de 'nette' en dus ook conservatieve schrijftaal (de 'tekst') meer bezwaar tegen het gebruik van <s> bestaan te hebben dan in de gesproken (volks)-'taal'. Een gevolg daarvan kan ook zijn dat het Afrikaans, dat zijn ontstaan aan vrij gebruik als spreektaal te danken heeft, <s>-meervouden heeft die in het Nederlandse taalgebied niet (meer) voorkomen. De auteur biedt niet alleen een overzicht van alle hem bekende tendensen, maar illustreert die ook met exhaustieve lijsten van attestaties, waarmee de geïnteresseerde taalbeschouwer ook weer verder aan de slag kan.

Vul onderstaand formulier in zodat wij de publicatie van uw keuze kunnen opsturen. Wij houden u op de hoogte van de verzending.