Willy Van Langendonck (°1938; dr. 1970) werd in 1964 lid van het wetenschappelijk personeel aan het Instituut voor Naamkunde van de K.U.Leuven. Vanaf 1977 doorliep hij de rangen van het academisch personeel tot hij in 2003 professor emeritus werd. Hij gaf de colleges Linguïstische Inleiding tot de Taalpsychologie, Taalverwerving, Taaltypologie en Naamkunde. Hij is lid van de Vlaamse sectie van de Koninklijke Commissie voor Toponymie en Dialectologie en werd lid van de Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal en Letterkunde in 2004. Hij was o.m. hoofdredacteur van het internationale tijdschrift Onoma, Journal of the International Council of Onomastic Sciences; evenals secretaris van deze raad (1968-2002) en vice-secretaris-generaal in 1984-87. Hij verleent nog steeds zijn medewerking aan het Attractiepool-project Casus en Thematische Relaties, aan de onderzoeksgroep Project Nederlandse Spraakkunst, meer bepaald Nederlandse Grammatica voor Franstaligen (beide aan de Subfaculteit Taalkunde, K.U.Leuven), en aan een project over iconiciteit (met UGent en U.I.A.). Zijn onderzoeksinteresse betreft vooral de theorie van de eigennaam (cf. boek Theory and Typology of Proper Names, te verschijnen bij Mouton de Gruyter in 2007) en aanverwante categorieën zoals definietheid, genericiteit en numerus. Andere domeinen zijn gemarkeerdheid en iconiciteit, grammaticale relaties, dependentie (cf. Word Grammar 1991, met Richard Hudson), relatoren en woordvolgorde.